می شود در ساحل امید
یک نگاه تازه دید
می شود در انتهای یک نبرد
بی رمق بود ولی خندید
می شود در کوره راه زندگی
کولباری برداشت
کولباری سنگین
مثل سنگینی یک عشق غریب
که درون سینه سنگینی می کند
سنگینیش بهر فاصله هاست
که به یک عزم گران
می شود فاصله ها را کم کرد
غربتش بهر غم است
که به یک خنده ی گرم
می شود غریب بودنش را پاک کرد
و به این اسانی
زندگی را ساخت
سید همایون توکلی
نظرات شما عزیزان:
|